Pracownia Terapii i Rozwoju
Teresa Sławińska
Po studiach filologicznych pracowałam jako nauczycielka języka francuskiego z młodzieżą licealną. Lubiłam uczyć niekonwencjonalnie, bez rygoru, nawiązując relacje z uczniami.
Po kilku latach rozpoczęłam pracę na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie pracowałam przez 24 lata, do końca kwietnia 2019 roku na stanowisku adiunkta. W maju 2019 roku przeszłam na emeryturę.
W 1999 roku rozpoczęłam edukację psychoterapeutyczną. Ukończyłam krakowską szkołę psychoterapii (Krakowskie Centrum Psychodynamiczne) oraz odbyłam wiele szkoleń przygotowujących mnie do pracy terapeutycznej i szkoleniowej.
Swoje doświadczenie zawodowe budowałam nie tylko w środowisku akademickim.
Jestem autorką programów edukacyjnych dla lekarzy.
Na zaproszenie Izb Lekarskich i największych firm farmaceutycznych prowadzę szkolenia dla lekarzy z zakresu komunikacji z pacjentem.
Na czym polega psychoterapia psychodynamiczna?
Podejście psychodynamiczne jest stanowiskiem teoretyczno-terapeutycznym, w którym istotą współpracy między pacjentem i terapeutą jest dynamika przeżyć psychicznych zachodzących u obydwu tych osób oraz w obrębie stworzonej przez nich relacji.
Bazą teoretyczną psychoterapii psychodynamicznej jest psychoanaliza i odkrycia jej autora Zygmunta Freuda oraz późniejsze osiągnięcia i założenia przedstawicieli teorii relacji z obiektem (m.in. Melanie Klein), psychologii ego czy psychologii self Heinza Kohuta. Warto podkreślić, że myślenie psychodynamiczne jest z założenia otwarte na wszelkiego rodzaju nowości z zakresu psychiatrii oraz psychoterapii, więc najważniejsze z nich stają się jego integralną częścią.
W ostatnich latach opublikowano bardzo dużo wiarygodnych wyników badań klinicznych potwierdzających, że psychoterapia psychodynamiczna jest skuteczną metodą leczenia większości zaburzeń psychicznych (m.in. nerwic, zaburzeń depresyjnych, lękowych i zaburzeń osobowości). Dane te równocześnie wskazują, że omawiana metoda w optymalnych warunkach może zapewniać trwałą zmianę samopoczucia i funkcjonowania pacjenta. Wśród przeciwwskazań do takiego leczenia wymienia się obecność aktywnego epizodu psychotycznego oraz czynne uzależnienie.
Podejście psychodynamiczne zakłada, że życiem człowieka sterują w dużej mierze wewnętrzne, nieuświadomione mechanizmy działania, ukryte potrzeby oraz nierozwiązane (w przeszłości) konflikty wewnątrzpsychiczne.
Psychoterapia psychodynamiczna opiera się na relacji terapeutycznej, czyli silnej, zaakceptowanej obustronnie więzi między pacjentem, a terapeutą. We współczesnej formie sesja terapeutyczna w nurcie psychodynamicznym odbywa się „twarzą w twarz” (uczestnicy siedzą naprzeciwko siebie). Pacjent jest zachęcany do swobodnego dzielenia się swoimi myślami, fantazjami i skojarzeniami, ze szczególnym uwzględnieniem treści wstydliwych, skrywanych w codziennym życiu.
Terapeuta dostosowuje swoją aktywność do aktualnych potrzeb i możliwości pacjenta, „podążając” za wspomnianą już wcześniej dynamiką jego przeżyć psychicznych, poszukuje wspólnie z pacjentem nowego ich rozumienia, nie doradza.
W warunkach dających poczucie bezpieczeństwa i psychicznego komfortu towarzyszy pacjentowi w przepracowywaniu trudnych wątków z jego życia, rozwiązywaniu nieświadomych konfliktów, redukowaniu przymusu powtarzania dysfunkcyjnych strategii działania. Korzystając z mechanizmu przeniesienia (wyrasta ono z przekonania, że w trakcie procesu terapeutycznego pacjent zaczyna „przenosić” na terapeutę swoje uczucia, które w przeszłości żywił względem ważnej dla niego osoby, będącej w centrum emocjonalnego konfliktu; identyfikacja ta najczęściej dotyczy jednego bądź obydwu rodziców) terapeuta umożliwia pacjentowi przeżycie korekcyjnego doświadczenia emocjonalnego, które warunkuje trwałe zmiany w jego osobowości, stając się bazą do wprowadzania korzystnych zmian w funkcjonowaniu.
Z formalnego punktu widzenia psychoterapia psychodynamiczna to zazwyczaj cykl regularnych spotkań, odbywających się 1-2 razy w tygodniu, w stałym, umówionym terminie, zawsze z tym samym specjalistą. Czas trwania procesu terapeutycznego jest zindywidualizowany i związany m.in. z rodzajem i nasileniem problemów, z którymi zgłosił się pacjent, jego motywacją do leczenia, możliwościami intelektualno-emocjonalnymi. W większości przypadków jest to okres od 6 do kilkunastu miesięcy, a czasami nawet do kilku lat.
W zakres realizowanych obecnie form terapii psychodynamicznej wchodzą zarówno terapia ekspresywno-wglądowa (wykorzystująca bardziej aktywne metody oddziaływań wobec pacjenta, takie jak klaryfikacja, konfrontacja, interpretacja), jak i – na drugim biegunie – terapia wspierająca (obejmująca poradnictwo, wyrażanie sądów o rzeczywistości, psychoedukację pacjenta). Wybór odpowiedniej formy leczenia proponuje terapeuta na podstawie analizy potrzeb i możliwości pacjenta.
Zajmowanie się tą formą terapii wymaga od terapeuty ukończenia odpowiednich kursów i korzystania z superwizji.
Opracowała mgr Agnieszka Kamińska (w oparciu o wykłady dra Piotra Drozdowskiego).
Źródło:
http://www.psychiatria.pl/artykul/na-czym-polega-psychoterapia-psychodynamiczna/20414/2
W sprawie psychoterapii indywidualnej proszę dzwonić pod numer: 606 806 432
lub pisać, e-mail: slawinska.mater@gmail.com